Web Analytics Made Easy - Statcounter

سرقت اشیائ تاریخی ارزشمند در طول تاریخ تصورات عمومی را به خود جلب کرده و گستاخی و حیله‌گری کسانی که به دنبال مالکیت قطعاتی از میراث مشترک ما بوده‌اند را آشکار ساخته است.

به گزارش راهنماتو، سرقت این آثار نه‌تن‌ها جهان را از گنجینه‌های بی‌قیمت محروم کرده بلکه امکان شناسایی تاریخ و میراث فرهنگی و درک گذشته را نیز از ما ربوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر کشوری، مانند ایران، که از غنای تاریخی و قدمتی بزرگ برخوردار بوده مورد هجوم دزدان خرد و بزرگ قرار گرفته و آثار تاریخی آن به اشکال مختلفی به سرقت رفته و غارت شده‌اند. بادرنظر گرفتن این نکته، در این مقاله با راهنماتو همراه باشید تا به ۱۰نمونه از دزدی‌های غم‌انگیز آثار نمادین تاریخی در جهان اشاره کنیم.

۱. جواهرات تاج سلطنتی ایرلند

جواهرات تاج سلطنتی ایرلند در زمره باارزش‌ترین اشیاء سلطنتی ایرلند قرار داشتند. بااین‌حال این جواهرات در سال ۱۹۰۷ از قصر دوبلین به سرقت رفتند. این جواهرات شامل یک الماس ستاره‌ای و نشان حکم سنت پاتریک بود که درواقع بلندمرتبه‌ترین نشان شوالیه در ایرلند محسوب می‌شد که به دلیرترین‌ها تعلق می‌گرفت. ارزش آن در زمان سرقت رقمی بالغ بر ۱۰۰۰۰پوند تخمین‌زده شده بود.

این جواهرات در برج بدفورد در قلعه دوبلین در یک گاوصندوق نگه‌داری می‌شدند که توسط گارد مسلح از آن محافظت می‌شد. سرقت در روز ۶جولای سال ۱۹۰۷ که گاوصدوق باز شد و متوجه شدند جواهرات در درون آن وجود ندارد، کشف شد. تحقیقات بعدی که برای یافتن جواهرات آغاز شد، یکی از بزرگ‌ترین و گران‌ترین تحقیقات در تاریخ ایرلند است که طی آن از ۲۰۰نفر مصاحبه شد و بیش‌از ۸۰۰۰در در جستجوی مظنونین کوبیده شدند.

علی‌رغم تلاش‌های پلیس، هیچ‌کسی به اتهام دزدی دستگیر نشد و جواهرات نیز هرگز پیدا نشدند. تا همین‌امروز این پرونده حل‌نشده باقی مانده است، هرچند که طی سال‌ها نظریه‌ها و شایعه‌هایی درباره اینکه چه کسی مسئولیت این دزدی‌ها را برعهده داشته، مطرح شده است.

دزدی جواهرات تاج سلطنتی ایرلند یکی از بزرگ‌ترین شرمساری‌های دولت بریتانیا بود که در آن زمان کنترل ایرلند را برعهده داشت. این دزدی به مثابه نمادی از افزایش ناامنی و نارضایتی در میان جمعیت ایرلند تفسیر شد که به دنبال خودمختاری بیش‌تری و مستقل‌شدن از حکومت بریتانیا بودند.

۲. سرقت لوح روزِتا از وطنش

سنگ روزتا یکی از اشیاء تاریخی مصری است که نقشی بسیار مهم در رمزگشایی خط هیروگلیف، به عنوان یکی از نخستین اشکال نوشتار در جهان، ایفا کرد. این سنگ در سال ۱۷۹۹ توسط سربازان فرانسوی در دلتای رود نیل و در جریان کارزار ناپلئون در مصر پیدا شد و حساسیت‌های بزرگی ایجاد کرد. بعد از شکست ناپلئون در سال ۱۸۰۱، بریتانیا کنترل سنگ روزتا را به عنوان بخشی از معاهده اسکندریه برعهده گرفت. این شیء از مصر به موزه بریتانیا در لندن آورده شد و از همان زمان در این موزه در معرض نمایش عمومی است.

موضوع بازگرداندن سنگ روزتا به مصر موضوع بحث‌های داغی بوده است و برخی می‌گویند که این سنگ به‌شکلی غیرقانونی در زمان حکومت استعماری بریتانیا بر مصر از این کشور خارج شده است.

مصر بار‌ها در طی سالیان درخواست بازگشت سنگ روزتا را به بریتانیا اعلام کرده است، اما موزه بریتانیا این درخواست را رده کرده و دلیل آن را نگرانی از محافظت و نگه‌داری از این شیء تاریخی و هم‌چنین اهمیت این شیء برای مجموعه موزه بریتانیا و تاریخ اندیشه عنوان کرده است. بهرحال، این شیء تاریخی ارزشمند نیز – مثل بسیاری اشیاء دیگر در تاریخ – به غنیمتی جنگی تبدیل شد.

۳. تابلوی ارزشمندِ «آخرین قضاوت» در دست دزدان دریایی

دزدیان دریایی گستاخ هرگز در طول تاریخ از سرقت باارزش‌ترین چیز‌هایی که می‌توانستند دست روی‌شان بگذارند ابایی نداشته‌اند و کم‌ترین اهمیتی برای عواقب آن قائل بودند. پل بِنِکه یکی از این دزدان دریایی یا بهتر است بگوییم یکی از دزدان دریایی بود که در یک کشتی تجاری مسلح کار می‌کرد. دزدی او پیامد‌های ماندگاری روی تاریخ هنر برجای گذاشت.

بنکه در سال ۱۴۷۳ درحالیکه با کشتی آب‌های سرد دریای شمال – که در آن زمان تحت کنترل لیگ هانسیاتیک بود – را می‌شکافت و پیش می‌رفت، یک کشتی به نام «سنت ماتیو» را متوقف کرد. کشتی به نام یک بانکدار ایتالیایی به نام توماسو پورتیناری ثبت شده بود که با بانک مدیچی کار می‌کرد. اما درحقیقت متعلق به انگلستان بود. بهرحال برای بنکه فرقی نداشت. او روی عرشه کشتی یک غنیمت ارزشمند کشف کرد: یک سه‌گانه باشکوه به نام «آخرین قضاوت» که توسط هنس مملینگ در بین سال‌های ۱۴۶۷ تا ۱۴۷۱ نقاشی شده بود. او به سرعت نقاشی‌ها را ربود.

این دزدی درگیری‌های گسترده‌ای را رقم زد و دادگاه پاپی خیلی زود به ماجرا ورود کرد. لیگ هانسیاتیک اقدام پل بنکه را اقدامی قانونی در راستای جنگ توصیف کرد، زیرا لیگ در آن زمان علیه انگلستان اعلام جنگ کرده بود. درنهایت این نقاشی‌ها هرگز به صاحب اصلی‌شان بازگردانده نشدند. با گذر زمان، نقاشی به کلیسای مریم مقدس در دانزیک و درنهایت به موزه ملی دانزیک در لهستان اهدا شد.

۴. سرقت آسانِ مونا لیزا

دزدی مونا لیزا از موزه لوور پاریس در روز ۲۱آگوست سال ۱۹۱۱، یکی از معروف‌ترین دزدی‌های هنری در تاریخ است. این نقاشی که توسط لئوناردو داوینچی در قرن ۱۶ خلق شده است، یکی از ارزشمندترین و معروف‌ترین آثار هنری در جهان است. در روز دزدی، مردی به نام وینسنزو پروگیا، یک مهاجر ایتالیایی که به عنوان خدمتکار در موزه لوور کار می‌کرد، با لباس کار وارد موزه شد و وقتی اتاق از جمعیت خالی بود تابلو را از روی دیوار برداشت. سپس تابلو را زیر لباس‌اش پنهان کرد و از موزه بیرون رفت. به‌همین سادگی.

این دزدی سروصدای زیادی در جهان به پا کرد. پلیس فرانسه جستجوی عظیمی را آغاز کرد، اما نقاشی بیش از ۲سال مفقود بود. پروگیا خیلی راحت تابلو را به آپارتمانش برده بود و در جعبه‌ای آن را نگه می‌داشت. دو سال گذشت و او تابلو را با خودش به ایتالیا برد و هیچ‌کس نفهمید. اما بی‌صبری‌اش کار دستش داد و وقتی می‌خواست در سال ۱۹۱۳ نقاشی را به صاحب یک گالری در فلورانس بفروشد، دستگیر شد. او به‌سرعت دستگیر شد و نقاشی نیز در میان هیاهوی زیاد به لوور بازگردانده شد.

پروگیا مدعی شد که دزدی او در راستای حس وطن‌پرستی‌اش صورت گرفته و اینکه او باور داشته که مونا لیزا باید به ایتالیا، جایی که به آن تعلق دارد، باز گردد. او به خاطر این جرم به ۱سال و ۱۵روز حبس محکوم شد. دزدی تابلوی مونا لیزا مسئله سرقت هنری را به توجهات عمومی آورد.

۵. غارت غم‌انگیز موزه بغداد

جنگ همیشه برای آثاری که در موزه نگه‌داری می‌شوند یک تهدید محسوب می‌شود. غارت موزه بغداد در آوریل سال ۲۰۰۳ در طی حمله آمریکا به عراق رخ داد. این موزه که در قلب بغداد واقع شده، محل نگه‌داری برخی از مهم‌ترین اشیاء تاریخی و فرهنگی مربوط به تمدن بین‌النهرین شامل مجسمه‌ها، کتیبه‌ها و گنجینه‌های باستان‌شناسی بود.

غارت از روز ۱۰آوریل سال ۲۰۰۳ و به دنبال شدت گرفتن جنگ آغاز شد و به مدت چند روز ادامه داشت. طی این مدت ۱۵۰۰۰شیء باستانی یا به سرقت رفت یا توسط غارتگران نابود شد. دزدان ارزشمندین و قابل‌حمل‌ترین اشیاء را انتخاب می‌کردند و اشیاء بزرگ‌تر و سنگین‌تر را رها می‌کردند.

غارت موزه به عنوان فقدانی عظیم برای میراث فرهنگی جهان به شدت محکوم شد. بعد‌ها مشخص شد که سربازان آمریکایی در نزدیکی موزه مستقر بوده‌اند، اما هیچ تلاشی برای جلوگیری از دزدی‌ها نکرده‌اند. برخی از اشیاء سرقتی از آن زمان دوباره به موزه بازگردانده شده‌اند، اما هنوز بخش زیادی مفقود است و گمان می‌رود که در بازار سیاه فروخته شده است.

۶. سرقت الماس مارلبرو

گانگستر‌های شیکاگو که منشأشان آل‌کاپون، گانگستر معروف، بود، همیشه به خاطر جرائم متعدد و سرقت‌های‌شان در چشمِ مردم بودند. اما دزدی الماس مارلبرو در سال ۱۹۸۰ دیگر خیلی عجیب بود. این دزدی توسط یکی از بدنام‌ترین و عالی‌رتبه‌ترین اعضای گانگستر، به نام جوزف اسکالیس، اتفاق افتاد. او در ۱۱سپتامبر سال ۱۹۸۰ به همراه همکارش، یک الماس ۳.۶میلیون‌دلاری را در روز روشن دزدید. این دو نفر وارد جواهری گراف در خیابان شلوغ و ثروتمند محله کینگزبریج شدند و به سرعت یک الماس مارلبروی ۴۵قیراطی را به همراه جواهرات دیگر به سرقت بردند. کل دزدی کم‌تر از ۱دقیقه اتفاق افتاد.

این الماس بسیار زیاد با ارزش و ظریف بود و در بدو امر برای دوک‌های مارلبرو ساخته شده بود که علت نام‌گذاری آن همین واقعیت بود. ارزش این الماس استثنائی بود. اما دزدی ناکام ماند و نقشه‌ها به خوبی پیش نرفت. اسکالیس و هم‌دستش به سرعت دستگیر و به مدت طولانی زندانی شدند، اما الماس هرگز بازگردانده نشد.

گمان می‌رود که الماس بلافاصله بعد از سرقت به نیویورک ارسال شده، اما معلوم نیست برای چه کسی. تا همین امروز هر ردی از الماس پاک شده و این سنگ باارزش هنوز مفقود است.

۷. سرقت مرمر‌های اِلگین

سرقت مرمر‌های الگین یکی از بحث‌برانگیزترین موارد سرقت فرهنگی در تاریخ است. مرمر‌های الگین مجموعه‌ای از مجسمه‌های مرمرین، کتیبه‌ها و قطعات معماری یونانی و اصالتاً بخشی از معبد پارتنون و یا سایر بنا‌های معماری در آکروپولیس بودند. این مرمر‌ها توسط دیپلمات بریتانیایی، لرد الگین، در اوایل قرن نوزدهم از مکان اصلی‌شان جدا شده و به انگلستان منتقل و در موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شدند.

جدا کردن مرمر‌های الگین از مکان اصلی‌شان در یونان از آن زمان منبع درگیری بین دو کشور بوده است. لرد الگین ادعا کرد که برای جدا کردن مجسمه‌ها از مسئولان عثمانی که آن زمان کنترل یونان را برعهده داشتند، مجوز دریافت کرده است. حقیقت این ادعا‌ها هنوز محل مناقشه است و رفتار او به عنوان رفتاری غیرقانونی و مخرب در قبال میراث فرهنگی یونان تلقی می‌شود.

یونان هم سال‌ها به دنبال بازگرداندنِ مرمر‌های الگین به زادگاه‌شان بوده است. اما موزه بریتانیا در این مورد نیز درخواست را رد کرده و نگرانی از ایمنی و نگه‌داری از مجسمه‌ها در شرایط مناسب را دلیل این کار توصیف کرده است. این موزه هم‌چنین انتقال مجسمه‌ها به انگلستان را قانونی و خود را مالک این اشیاء تاریخی می‌داند.

تا همین امروز بر سر مالکیت این اشیائ و حق نمایش آن‌ها مجادله وجود دارد.

۸. باز هم الگین: غارت قصر تابستانی

غارت قصر باستانی قدیمی که هم‌چنین به نام یوآن‌مینگ‌یوآن نیز شناخته می‌شود، یکی از بدنام‌ترین موارد تخریب فرهنگی در تاریخ بشر است. قصر تابستانی قدیمی، مجموعه‌ای از قصرها، باغ‌ها و معابدی بود که در حومه پکن در چین واقع شده بودند. این مجموعه در قرن هجدهم توسط امپراتور‌های سلسله کینگ ساخته و یکی از شاهکار‌های معماری چینی و طراحی منظره – یکی از نماد‌های حقیقی فرهنگ شرقی – محسوب می‌شد.

اما در سال ۱۸۶۰، در طی دومین جنگ تریاک، سربازان فرانسوی و بریتانیایی به پکن حمله و این قصر را غارت کردند و سوزاندند. این حمله، حمله‌ای انتقام‌جویانه بود که در تلافی کشته شدن چندین دیپلمات غربی توسط مقامات چینی صورت گرفت.

غارت گسترده این کاخ به دستور جیمز بروس، هشتمین ارل الگین و پسر لرد الگین که مسئول دزدیِ مرمر‌های الگین بود، صورت گرفت. سربازان بریتانیایی بخش اعظم ساختمان‌ها را ویران کردند، باغ‌ها را سوزاندند و گنجینه بی‌شماری شامل انواعی از آثار هنری، مجسمه‌ها و اشیاء بی‌قیمت را سرقت کردند.

تخریب قصر و سرقت گنجینه‌های آن به مثابه نمادی از امپریالیسم غربی و استثمار چین توسط نیرو‌های خارجی نگریسته می‌شود. بخش اعظمی از این آثار هرگز به چین بازگردانده نشدند.

۹. سرقت معبد سلیمان در زمان بابلی‌ها

بابلی‌های قدرتمند نیروی مهیب در جهان باستان محسوب می‌شدند. آن‌ها در سراسر بین‌النهرین حکومت می‌کردند و بسیاری از فرهنگ‌ها را تحت سلطه خود داشتند. اما برخی از این فرهنگ‌ها دست به غارت می‌زدند. پادشاهی اسرائیلی یهود در بین سال‌های ۶۰۱ تا ۵۸۶قبل‌ازمیلاد دست به خیزشی انقلابی زد، اما درنهایت نتوانست حاکم شود. این انقلاب با پیروزی بابلی‌ها به اوج رسید و آن‌ها در سال ۵۸۷قبل‌ازمیلاد وارد بیت‌المقدس شدند و آن را کاملاً ویران و معبد معروف سلیمان را غارت کردند.

معبد سلیمان برای یهودی‌ها به لحاظ مذهبی و فرهنگی اهمیت زیادی داشت و تخریب آن واقعه‌ای مهم در تاریخ آن‌ها محسوب می‌شود. یهودیان بعد از این شکست از بابل اخراج شدند. تبعید آن‌ها چندین دهه به‌طول انجامید تااینکه ایرانی‌ها بابل را فتح کردند و به یهودیان اجازه دادند تا به بیت‌المقدس بازگردند و معبد خودشان را بنا کنند.

برطبق یک روایت باستانی، بابلی‌ها معبد سلیمان را غارت کردند و اشیاء ارزشمند آن را دزدیدند. درمیان این آثار تابوت افسانه‌ای عهد، صندوق طلاکاری‌شده‌ای حاوی ده‌فرمان، بود. سرقت این آثار هنوز یک معمای تاریخی است و هرگز دوباره پیدا شدند.

۱۰. دزدی جواهرات تاج سلطنتی انگلستان

جواهرات تاج سلطنتی انگلستان مجموعه‌ای از اشیاء تشریفاتی شامل تاج‌ها، عصا‌ها و سایر اقلام مرتبط است که در مراسم تاج‌گذاری خاندان سلطنتی بریتانیا استفاده می‌شود. این جواهرات نمادی از سلطنت بریتانیا هستند و ارزش تاریخی و فرهنگی عمیقی دارند. برای همین فکر نمی‌کنید که ممکن است خیلی ساده بتوان آن‌ها را دزدید. ولی شاید بهتر است بیش‌تر فکر کنید!

دزدی این جواهرات در سال ۱۶۷۱ رخ داد و مردی به نام توماس بلاد که خودش را یک روحانی جا زده بود توانست وارد خانه جواهرات شود. بلاد و هم‌دستانش به نگهبان جواهرات حمله کردند، دستان و دهان او را بستند و بعد با تخریب محفظه جواهرات، آن‌ها را به سرقت بردند. درحالیکه حکم دزدی چنین اشیائی در آن زمان اعدام بود، اما بلاد تنبیه نشد بلکه توسط چارلز دوم که گفته می‌شود تحت تأثیر شجاعت و گستاخی او قرار گرفته بوده، عفو می‌شود.

این اشیاء به برج لندن منتقل شدند و از آن زمان در‌ای مکان در معرض نمایش هستند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: اشیای تاریخی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل جواهرات تاج سلطنتی سلطنتی ایرلند موزه بریتانیا آن زمان سنگ روزتا مونا لیزا بابلی ها نگه داری مجسمه ها مرمر ها دزدی ها سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۶۷۱۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا تنها سایت موزه غرب کشور عاقبت به خیر نشد

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- آزاده صفی: سال ۲۰۱۸ پس از انتخاب همدان به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای آسیایی، مسئولان استانی برای آماده‌سازی شهر و استقبال از این رویداد، دست به احداث، بهسازی و مرمت برخی از آثار و اماکن زدند که طرح پیاده‌راه‌سازی خیابان‌های بوعلی و اکباتان و میدان مرکزی شهر از این دست بود.

در حین اجرای این عملیات، اشیای تاریخی از میدان مرکزی شهر همدان کشف شد که سر و صدا و حواشی بسیاری را به همراه داشت. پس از کشف این اشیا اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان به همراه شهرداری همدان وعده ساخت سایت‌موزه را در این مکان دادند.

حواشی گریبانگیر همیشگی سایت موزه همدان

از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۱ که از طراحی تا بهره‌برداری سایت موزه به طول انجامید، این موزه که روزی قرار بود به عنوان یک اثر شاخص در مرکز شهر همدان خودنمایی کند و تاریخ این کهن‌شهر را به رخ گردشگران بکشد همچنان درگیر حواشی فراوان بود و حتی حواشی، پس از بهره‌برداری نیز دست از سر سایت موزه برنداشت و تا امروز نیز ادامه دارد.

احداث سایت موزه با همکاری سه مجموعه میراث‌فرهنگی، شهرداری و راه و شهرسازی و کشمکش بین این دستگاه‌ها از جمله معضلاتی بود که چند سال گریبانگیر پروژه بود و مدت‌ها پروژه را در سکوت عمرانی نگاه داشت و خبری از اجرای آن نبود.

در سال ۹۷ که سایت موزه گرفتار کشمکش اداری بود عباس صوفی؛ شهردار وقت همدان گفته بود که برای به نتیجه رسیدن پروژه و ساخت بنا، باید میراث‌فرهنگی و راه و شهرسازی، بودجه مورد نیاز را در کار تزریق کنند تا شهرداری بتواند عملیات عمرانی را ادامه دهد.

محمدحسین مرادی؛ معاون وقت بازآفرینی شهری و مسکن اداره‌کل راه و شهرسازی استان همدان نیز در این زمینه گفته بود این اداره وظیفه‌ای در قبال تأمین بودجه و اعتبار پروژه احداث سایت‌موزه میدان مرکزی همدان ندارد.

همان زمان کامران گردان؛ رئیس وقت شورای شهر همدان نیز درباره پروژه گفته بود که سه‌گانگی در سه نهاد میراث‌فرهنگی، راه و شهرسازی و شهرداری همدان از دلایل عمده طولانی شدن روند این پروژه است.

احمد ترابی؛ معاون وقت میراث‌فرهنگی همدان نیز همان زمان از رکود در روند ساخت پروژه سایت موزه میدان مرکزی همدان خبر داده و گفته بود این پروژه در همان مرحله‌ای که بوده، قرار داشته و پیشرفتی نکرده است و تنها آثار و اشیا تاریخی کشف شده به موزه اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری منتقل شده است.

سایت موزه همدان قبرستان وعده‌های بی عمل مدیران

جدا از رکود طولانی پروژه و کشمکش بین دستگاه‌های مربوطه، وعده و وعیدهای بسیاری برای اتمام پروژه داده شد و سال‌ها سایت موزه میدان مرکزی همدان به قبرستان وعده‌های بدون عمل مدیران تبدیل شد و سرانجام اداره‌کل راه و شهرسازی از این پروژه کنار گذاشته شد و میراث‌فرهنگی و شهرداری اتمام پروژه را عهده‌دار شدند.‌

پس از آن نیز «افتتاح سایت موزه همدان در ماه‌های آینده» بارها تیتر رسانه‌ها شد و خلاصه این پروژه، پس از طی کردن هفت‌خان رستم شهریورماه ۱۴۰۱ و در سکوت خبری و ناباوری فعالان میراث‌فرهنگی و گردشگری افتتاح شد و در نهایت مدیریت آن به شهرداری واگذار شد.

باوجود اینکه انتظار می‌رفت افتتاح این مکان شاخص در میدان دیدنی همدان، میدان‌داری کند و به رونق گردشگری منجر شود اما حاشیه‌های بعد از افتتاح آنقدر قوی شد که تمام حواشی ساخت سایت موزه را از ذهن‌ها پاک کرد.

سایت موزه، محل وقوع معضلات اجتماعی در میدان مرکزی شهر

خلاصه اینکه پس از افتتاح هم گره از بخت تنها سایت موزه غرب کشور باز نشد و هر روز حاشیه‌هایش بیشتر از قبل شد و این حواشی تا جایی پیش رفت که حالا این موزه در میدان مرکزی شهر همدان به محلی برای وقوع انواع معضلات اجتماعی تبدیل شده است.

تأمین نیروی متخصص مانند موزه‌دار و راهنمای گردشگری، مهمترین مشکلات سایت موزه است که پس از گذشت یکسال و نیم از افتتاح، هنوز محقق نشده و گویا عزمی بر رفع این مشکل بزرگ نیز وجود ندارد. از طرفی شهرداری همدان فاقد این نیروهای متخصص است و از طرف دیگر میراث‌فرهنگی با کمبود شدید نیروی انسانی مواجه است و این معضلات وضعیت سایت موزه را به کلافی سردرگم تبدیل کرده است.

با وجود اینکه استقبال از سایت موزه در ایام خاص مانند تعطیلات و مناسبت‌ها چشمگیر است و گردشگران تمایل بالایی به بازدید از آن نشان می‌دهند اما این مکان همچنان فاقد استانداردهایی مانند راهنمای گردشگری و موزه‌دار است و آنطور که باید در معرفی تاریخ همدان به گردشگران موفق عمل نکرده است.

جای خالی راهنمای گردشگری و موزه‌دار در تنها سایت موزه غرب کشور

در سایت موزه میدان مرکزی شهر همدان که با عنوان عریض و طویل تنها سایت موزه غرب کشور شناخته شده است آثاری از دوران ماد، اشکانی و پایه ستون‌های دوره هخامنشی تا دوره اسلامی وجود دارد که نشان می‌دهد حدود ۳ هزار سال در لایه‌های مختلف آن زندگی وجود داشته و تاکنون نیز مهمترین میدان شهر همدان باقی مانده است.

بنابراین این موضوع می‌تواند اصلی‌ترین دلیل و ادعا باشد که این حجم از تاریخ و تمدن هنوز در شهر زنده است و اگر آنها را به تماشای مخاطبان بگذاریم در جذب گردشگر تأثیرگذار خواهد بود، اما متأسفانه هنوز عزمی بر مدیریت صحیح این مکان در همدان شکل نگرفته و سایت موزه به محلی برای وقوع معضلات اجتماعی تبدیل شده است.

کد خبر 6090742

دیگر خبرها

  • نایب قهرمان وزنه‌برداری جوانان جهان مدال خود را به موزه رضوی اهدا کرد
  • همایش بهاباد شناسی برگزار می شود
  • خرید بلیت موزه‌های مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران اینترنتی شد
  • راه اندازی نخستین موزه برق و روشنایی تبریز
  • راه اندازی نخستین موزه برق و روشنایی در تبریز
  • نخستین موزه برق و روشنایی تبریز راه‌اندازی می‌شود
  • چرا تنها سایت موزه غرب کشور عاقبت به خیر نشد
  • بازار اصفهان نباید در معرض تهدید باشد/ موزه فرهنگ و تاریخ نصف جهان برای دنیا جذاب است
  • موزه قجری در کاخ مخصوص
  • یادگارهایی از «خلیج‌فارس» در آستان مبارک رضوی